ARC Presentatiegids, seizoen 2019-2020

PRESENTATIEGIDS 2019 - 2020 SV ARC • 33 MARK EVERS DOOR THEO VAN EGMOND Het is 15 juni en om even voor zes uur zit Mark Evers voor zijn dugout op een krat bidons. Dan schiet Youri de winnende binnen. Hij balt zijn vuisten. Wat een moment; wat een emotie; wat een seizoen en wat een trainer! “Het moet beter dan in het afgelopen seizoen”, zei Mark Evers voor aanvang van de competitie 2018/2019. Mark In de jaargang daar- voor eindigde ARC op de tweede plaats met tweeënzestig punten, drie minder dan kampioen Volendam. Drie keer werd toen verloren. In de nacompetitie was het al na één wedstrijd over en sluiten. In het seizoen 2018/2019 finishte zijn team opnieuw als tweede. Het verschil met kampioen DHSC bedroeg nu vijf punten, het totaal aantal bij elkaar gevoetbalde punten was vijftig en er werd vier keer een nederlaag geleden. Puur cijfermatig gezien was de meest recente jaar- gang dus eigenlijk minder dan die ervoor. Maar niet meer over zeuren natuurlijk. In de nacompetitie werden nu drie overwinningen geboekt en dat betekende promotie. Het eindresultaat is daardoor toch veel beter. Een mooie man die trainer van ARC. Als hij voor de lokale omroep geïnterviewd wordt of als er na afloop van de wedstrijd in het sponsorhome, met een mixie in zijn hand, wat onzinnige vragen worden gesteld, kan hij helemaal los gaan. Mark praat gemakke- lijk. En laat vaak blijken het niet met de visie van de desbetreffende vragensteller eens te zijn. En ook de supporters denken wel eens: “Waar heeft hij het over?” Was het veld niet goed, deden de vlaggers hun werk niet al te best, was de tegenstander te negatief, vaak was er wel wat. Maar we kunnen er niet om- heen, deze trainer heeft een groot aandeel gehad in de terugkeer naar de Hoofdklasse. Hij weet van een groep spelers met uiteen- lopende karakters en kwaliteiten een hechte vriendengroep te maken. Bovendien geeft hij zijn spelers veel vertrouwen en maakt hij ze belangrijk. Pas als iemand er helemaal niks meer van bakt, komt die op de bank terecht en krijgt een ander een ruime kans. Ook op zijn wisselbeleid viel zeker in het afgelopen succesvolle seizoen niets aan te merken. De basisopstelling was voor de trouwe vol- gers bijna altijd de meest logische en de wis- sels vaak ook. En toch heeft hij een geheel andere kijk op de prestaties van zijn mannen dan die trouwe fans. Zo is het opmerkelijk, dat bij de verkiezing van speler van het jaar door de vaste supporterskern, bij de beste vier niet de nummer 1 van Mark zat. Maar ja, als je promoveert met je team heb je er kennelijk toch best wel kijk op. ‘Het moet beter worden dan vorig seizoen’, kan de trainer nu niet meer zeggen. Het niveau is immers aanmerkelijk hoger en hoger dan tweede worden is natuurlijk absoluut uitgeslo- ten. Maar eigenlijk is rechtstreekse handha- ving nog veel knapper dan de voorbije twee seizoenen bij elkaar. Mark denkt dat het kan en ik denk dat hij het nog gaat flikken ook. Het ziet er nu toch echt naar uit dat Maurits Splinter eindelijk aan spelen toekomt en dat geldt ook voor Richard Bakker. Robin de Heij komt ook terug, Daan van Leeuwen helaas nog niet. Dat betekent dat de keus op het middenveld nu toch werkelijk heel groot gaat worden, zeker nu de jonge jongens zich bijna sensationeel aan het doorontwikkelen zijn. Ik ben benieuwd hoe ze zich in de hoofdklasse staande weten te houden. Ook ben ik benieuwd hoe hij met nieuwkomer Thom Nouwens zal omgaan. Dat is natuurlijk ook een kanjer. Ik ben ervan overtuigd dat Mark dat gaat oplossen. Eigenlijk ga ik ervan uit dat ARC ook na het seizoen 2019/2020 hoofdklasser is. Dat doe ik, omdat Mark Evers de trainer is. Olympia 1–ARC 1; ARC-ONA; ARC-Zwaluwen ’30 en ARC 2-Brielle 2. Het lijken vier gewone wedstrijden in een voetbalseizoen. Richard Bakker, Maurits Splinter, Daan van Leeuwen en Kenno Kleijn hebben elk aan deze wedstrijden een meer dan wrange herinnering. Ze gingen bij deze wedstrijden ‘door de knieën’ en aan hun seizoen kwam door een zware knieblessure abrupt een einde. Kruisbandencrisis Bij allemaal stond de kruisband centraal. Doktoren vertelden de spelers over een afgescheurde voorste kruisband; VKB’s, aanbrengen van hamstring plastiek en kniekneuzing van het posterolaterale compar- timent. Het duizelde de mannen voor de ogen. Voor de spelers was maar een ding belangrijk: hoe word ik snel weer fit en kan ik weer voetballen? Operaties volgden en daarna werd er, mede in samenspraak met de geweldige medische staf van ARC, gewerkt aan een herstelplan. Voor Kenno en Daan is de weg nog lang en zij zullen pas in 2020 weer spe- len. Maurits en Richard zijn fit en staan te popelen hun waarde voor ARC te bewijzen. Respect voor jullie doorzettings- vermogen op de weg terug naar het veld!